Dag 7 - Auto zoek...

Rond een uur of 9 word ik wakker met hoofdpijn. De telefoon gaat, Gerard wil langskomen met de auto. We speken om 10 uur af, zodat ik wat tijd heb om tot leven te komen. Om 10 uur staat hij voor de deur en beginnnen we de testrit. Nu de bouten zijn bevestigd hoor je soms in een bocht een lichte 'klonk'. Maar het heeft verder geen invloed op het sturen. Remmen werken goed en de automaat schakelt vlot en zonder gekke geluiden . Tsja, het enige wat mij wel wat zorgen baart is dat 'ie wat olie lekt. Nou jah, regelmatig controleren en als het echt te gek wordt dan maar laten repareren. De prijs van de auto is er wel naar en zelfs met reparatie heb ik nog wel een goede deal. Dus rijden we naar het dichtsbijzijnde postkantoor om de papierwinkel in orde te maken. Daar gaat nog wel wat tijd overheen omdat we voor elk formulier of vraag erover weer opnieuw in een lange rij moeten aansluiten.

De koop wordt afgerond in mijn hostel waar ik de NZ$1900 aan Gerard betaal in voornamelijk briefjes van 20. We drinken nog wat in het naastgelegen cafe en dan is het alweer ruim in de middag. Nu ik een auto heb kan ik m'n plannen voor komende week wat concreter maken. Ik ga het internet op en boek m'n duikcursus en kijk wat ik nog meer kan gaan bezoeken in de tussenliggende dagen. In een dump shop in de buurt koop ik een slaapzak en matje en nu ik toch onderweg ben rij ik met de auto door naar het Auckland Museum. Een imposant gebouw op een heuvel die uitkijkt over de baai waaraan Auckland ligt. Het museum zelf is best aardig met een mengelmoes van Maori-cultuur, de Nieuw Zeelandse natuur, vulkanen en dierenrijk en een tentoonstelling van de oorlogen waarin Nieuw Zeeland betrokken is geweest. Tegen vijven rij ik weer terug naar het hostel en bel met Sylv om te kijken wat haar reisplannen zijn.

Zij is ook de hele dag bezig geweest met plannen en ze gaat met 2 andere meiden uit haar hostel een auto kopen en direct naar het zuiden afreizen. We spreken  af om later op de avond nog een biertje te drinken bij mij in de straat. Dat geeft me nog even de gelegenheid om een dutje te doen.

Tegen achten komt Sylv langs en ik laat haar natuurlijk trots m'n auto zien. Die geparkeerd staat op een parkeerterreintje bij de supermarkt. Voor de zekerheid check ik nog even of er betaald geparkeerd moet worden, maar op een  bordje langs de kant van de weg staat dat het betaald parkeren tot 6 uur is.

We gaan op zoek  naar een cafeetje waar we gezellig wat biertjes drinken met uitzicht op de straat. De buurt waar we zijn is wat volkser dan het centrum van Auckland met veel bars, cafe's en nachtleven. Naarmate het later wordt wordt het steeds drukker en we vermaken ons met het kijken naar de extravagante types die hier rondlopen. Zo rolschaatst er een travestiet rond in een een roze glitterpak.

Plots kan ik m'n ogen niet geloven. Verdomme, het lijkt wel of daar mijn auto voorbij komt rijden. Een groen Subaru met dezelfde afgebladderde verf op het linkerportier, hangend achter een takelwagen. Dammmmm, ik weet niet 100% zeker oftie het is dus spurt ik naar het parkeerterrein.
Die ligt er helemaal verlaten bij. Geen enkele auto staat meer geparkeerd. Ook de mijne niet. Aan een groepje jongelui vraag ik of er zojuist een auto is weggetakeld. Het antwoord weet ik al.... ja. Vreemd genoeg mag je wel op de straat gewoon gratis parkeren, maar mag er na sluitingstijd dus niet op het parkeerterreintje bij de supermarkt worden geparkeerd. Je moet het maar weten. Via internet op m'n mobiel zoek ik het nummer van het takelbedrijf in Auckland. Daar wordt bevestigd dat mijn auto is meegenomen en ik krijg een adres waar ik 'm kan komen halen. Voor NZ$ 250....

Ik drink m'n biertje verder op en Sylv overtuigd me dat het nu niet handig is om de auto te gaan halen. Een boete krijgen voor rijden onder invloed ligt nu voor de hand met de pech die ik al heb. Dus blijven we nog even op het terras zitten en gaan dan elk terug naar ons hostel. Morgenochtend de auto ophalen en nu eerst proberen te gaan slapen. Dat wil niet zo vlotten...