De bus vertrekt om 7:20 met ongeveer 40 personen aan boord. We worden afgezet op de parkeerplaats waar de Tongariro Alpine Crossing begint. Een dagtocht dwars door het vulkaanlandschap waar ook Lord of de Rings is opgenomen. Het is fris en flink bewolkt. Alleen de basis van de kenmerkende vulkaan Mt Doom uit Lord of de Rings (Mt Ngauruhoe in het echt) is zichtbaar. Het wandelpad slingert een stuk voorwaarts en verdwijnt dan in de laag hangende bewolking.
Ik loop samen met Tom (die eigenlijk Twan heet), een Nederlander en Lisa, een Duitse. De tocht begint eenvoudig en vlak. Zoals wel vaker in Nieuw Zeeland is de route keurig gemarkeerd en het pad netjes aangelegd, inclusief afwatering en vlonders. Niet zo heel gek als je bedenkt dat op topdagen er wel 700 mensen deze route lopen. Maar vooralsnog zijn wij enkel met onze buslading en die verspreidt zich snel over de route. Na een klein uurtje lopen komen we bij Soda Springs, waar het laatste toiletgebouwtje van de route staat. Het zicht rondom is wit. De bewolking hangt op de grond en beperkt het uitzicht tot de omliggende vlakte en de basis van de vulkanen. Jammer genoeg geen perfecte dag om deze track te lopen maar het regent gelukkig niet. Het pad begint al wat te stijgen en na weer een klein uurtje komen we bij een bord met de uitdrukkelijke vraag: Voel je je fit genoeg om verder te gaan ? zo niet overweeg dan hier om terug te gaan. Hoopgevend.
Na een half uurtje lopen volgt een wegwijzer die een optionele sidetrip aangeeft. Het beklimmen van Mt Doom. Nu is heel Mt Doom niet te zien dus de beslissing is snel gemaakt om door te lopen. Volgens de routebeschrijving wandelen we langs een grote krater en dan begint een stijle klim omhoog. Blootgesteld aan de elementen begint de wind nu echt flink toe te nemen, zo nu en dan gecombineerd met een flinke miezerbui die hard in je gezicht wordt geblazen. Tijd voor een extra laagje regenkleding. De klim is best pittig en bijna bovenaan weer een keuze optie. Een sidetrip naar de top van Mt Tongariro. We besluiten deze wel te nemen en beginnen aan een geleidelijke klim via een smal pad. Het ongelooflijke gebeurd als de bewolking openbreekt en we een prachtig uitzicht hebben over het dal en de krater die we eerder niet konden zien. Aan het einde van het pad op de top van de berg rusten we even en is het tijd voor de lunch. De bewolking blijft af en toe openbreken waardoor we snel de camera pakken om al het moois in de omgeving vast te leggen.
Dan dezelfde weg weer terug en het vervolg van de originele route.Zodra we het hoogste punt gepasseerd hebben strekt een vlakte zich beneden voor ons uit. Drie helderblauwe meren liggen voor ons in een gekleurd landschap. Stoom stijgt op uit de rotsen en geeft aan dat dit nog steeds actief vulkanisch gebied is. Wederom de geur van zwavel. De meren zijn dan ook niet geschikt om uit te drinken of in te zwemmen.
De route is nu bergafwaarts langs de meren en het geothermisch gebied over een zwarte vlakte met gestold lava en weer bergopwaarts om een bergkam te traverseren. Om 2 uur komen we aan bij het eindpunt van de crossing. Groepjes mensen zitten hier te relaxen, maar het is hier nog niet het eindpunt van de tocht. We moeten doorlopen naar de parkeerplaats 6km verderop, waar de bus om 4 uur vertrekt. We gaan direct verder en de route gat nu door een heel ander landschap. Het pad slingert door een jungle die, nu de zon schijnt, warm en klef is. Anderhalf uur later eindelijk op de plek van bestemming.
Terug in het hostel met Tom en Frederique een lekker koud biertje drinken en dan douchen, eten en naar bed. De top van Mt Doom ligt nog steeds in de wolken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten