Dag 2 - Dubai

Tsja, het bed is hard. Keihard. En dan ook nog een koude douche. De temperatuurmeter op de boiler in de badkamer staat onverbiddelijk op blauw. Met 11 (!)  schakelaars in de kamer, waarvan 10 zonder duidelijke functie, is het niet gek dat ik de boiler heb uitgezet toen ik gisterenavond het licht probeerde uit te doen.
Nou, maar snel ontbijten en de stad gaan ontdekken. Het 'Continental Breakfast' werd geserveerd op de 6e verdieping in een heuse eetzaal. Helaas wierp ik een blik in de keuken bij het betreden van de eetzaal en zag dat deze in dezelfde deplorabele staat als de rest van het hotel verkeerde. Het omeletje met 3 sneetjes brood liet ik dus staan en alleen de thee, die duidelijk gekookt had, dronk ik op. Tijd om op pad te gaan.

Zodra ik de steeg waarin het hotel lag verliet kwam ik in de bruisende wereld van de Goud Souk terecht. Vrolijk versierde straatjes en sfeervolle steegjes vol met winkeltjes en kraampjes. Ik dwaalde wat rond zonder doel om de sfeer op te snuiven. Ladingen goederen werden aan en afgereden in houten handkarren. Verkopers boden de nieuwste rolexen en nike shirts aan. Het was levendig en sfeervol. Al dwalend kwam ik bij de haven, waar grote houten schepen met de hand werden beladen. Zo moet het hier al honderden jaren gaan.

Een klein bootje (abra) bracht me voor 1 dirham (18 cent) naar de overkant. Het oude, historische centrum van Dubai. Wederom vele nauwe steegjes vol met winkeltjes in oude traditionele arabische panden. Het is sfeervol en ik dwaal gewoon wat rond. Koop wat te drinken en te eten en laat de sfeer op mij inwerken. Tot ik uitkom bij het Dubai Museum, gehuisvest in wat lijkt op een oude ommuurde vesting. Na het betreden van de gratis entree kom ik op een binnenpleintje met wat middeleeuwse kanonnen. Het ziet er niet heel indrukwekkend uit. Maar dan blijkt het museum voornamelijk ondergronds te zijn, waarbij je via een vaste wandelroute langs de historie van Dubai wordt geleid. Uitgebeeld met poppen, video's en oude potten en scherven.

Genoeg van die ouwe meuk, tijd voor wat moderners. Ik vogel uit hoe de metro werkt en neem de lijn naar het financiele district. Daar staat de Burj Khalifa, het hoogste gebouw in de wereld. En daarnaast een hypermodern shopping center, Dubai Mall. Toch weer lekker om in de moderne wereld te zijn. Het is hier duidelijk een hoop pracht en praal. In het shopping center staat een mega aquarium van ruim 3 verdiepingen waarin grote scholen tropische vissen rondzwemmen. Inclusief haaien, gigantische roggen en een enkele verdwaalde duiker. Ik schiet alvast al mijn 'onderwater' foto's voor de vakantie, want ik verwacht niet met duiken zulke plaatjes te kunnen maken. Alles straalt luxe en rijkdom uit. Grote kunstwerken van fontijnen en waterpartijen beslaan meerdere verdiepingen in de mall. Ook hier dwaal ik wat rond en neem een lunch op de eetafdeling van de mall. Hier is alles uit alle werelddelen te koop.

Het kost me wat moeite om de ingang van Burj Khalifa te vinden. Uiteindelijk blijkt een gang vanuit de mall naar de toren te leiden. Daar kun je tegen een niet
geringe vergoeding het observatie dek op de 124e verdieping bezoeken. Zo gezegd zo gedaan. Het uitzicht verteld het hele verhaal over Dubai. Het is niks anders dan een grote zandvlakte waar met veel geld grote gebouwen, woonwijken en toeristische attracties uit de grond worden gestampt. Alles verbonden met brede snelwegen en daartussen....zand. Terug in de mall regel ik mijn uitstapje voor morgen (verrassing ;-)) en neem dan de metro naar het Jumeira district. Het loopt al tegen het einde van de middag en het wordt snel donker. Vanaf de metro is het nog een flinke wandeling. Het zeilvormige Burj Al Arab hotel ligt ook in dit district en wordt prachtig uitgelicht.

Aangekomen dwaal ik wat door de kunstmatig aangelegde steegjes in oud arabische stijl vol met winkeltjes. Het lijkt centerparks wel met het 1000 en 1 nacht thema. Alles vakkundig uitgelicht voor een zo dramatisch mogelijk effect. Prachtig verlichte torens, moskeeen en hotels op de achtergrond. Een rondje varen in een abra kost hier 60 dirham. Het voelt allemaal heel toeristisch aan. Ik neem een taxi terug naar het oude centrum. Dwaal daar weer langs de rivier. Koop wat slippers en een t-shirt, waarbij nog wat onderhandeld wordt over de prijs. Blijkbaar doe ik dat niet zo goed, want als we de prijs zijn overeengekomen doet de verkoper er spontaan nog 10 dirham af, want ik ben zijn 'good friend'. Dan terug met de boot naar het gouddistrict. Het is nu al laat maar het is levendiger dan ooit. Moe kom ik terug in het hotel waar ik dan eindelijk een warme douche kan nemen en het harde bed mij wacht.

Dag 1 - Vertrekdag

Zow...het is nu 1:30u in Dubai en ik ben eindelijk aangekomen in mijn hotel. Dat ging nog niet vanzelf, maar daarover straks meer.

Eerst maar even wat schrijven over de aanloop van deze vakantie. Dat ging eigenlijk ook niet echt vanzelf. Al in 2007 had ik een ticket naar Nieuw Zeeland geboekt, maar toen werd ook iOpener heel serieus en moest ik de reis annuleren. Maar al die jaren is Nieuw Zeeland op m'n lijstje blijven staan en nu heb ik dan eindelijk de kans om te gaan. Ticket boeken en dan beginnen aan de voorbereidingen van de reis. Het is ongelooflijk maar met 3 maanden voorbereiding zou je zeggen dat ik ruim op tijd klaar zou zijn. Maar nee, vanacht om 1 uur kon ik de laatste puntjes van m'n actielijstje afvinken en gaan slapen.

Tot vanochtend om 8 uur de wekker ging. Laatste spulletjes inpakken. Dammm ontbijt vergeten in te kopen. Moeders die me om 9 uur ophaalt en me naar het station brengt. En dan de trein naar Schiphol. Een flinke omweg via station Sloterdijk is tegenwoordig de 'normale' route. De directe route  moet toeslag over betaald worden. Nou jah, zoveel haast heb ik ook weer niet. Maar als ik op station Sloterdijk mensen wanhopig met grote koffers de overstap naar de sprinter naar Schiphol zie missen omdat ze ruim 200m buitenom naar een ander stationsgebouw moeten lopen, dan krijg ik toch het gevoel dat er iets niet helemaal klopt met ons OV.

Op Schiphol loopt alles vlekkeloos. Ik ben al online ingechecked en hoef alleen m'n tas af te geven. Daarbij kan ik ook nog m'n stoel ruilen voor een stoel aan het gangpad. Om 12 uur komt Eduard nog langs op Schiphol om nog even een bakkie te doen en me uit te zwaaien. Dan door de douane en een body-scan. Wat toch een  beetje vreemd aanvoelt, om met je handen omhoog als een soort crimineel in een hokje te gaan staan  en dan draait een reusachtige scanarm om je heen, Natuurlijk geeft ie bij iedereen wel iets verdachts aan, waardoor elke passagier ook nog handmatig wordt gefouilleerd. Niet heel efficient.

Het vliegtuig vertrekt redelijk op tijd en de 6.30u durende vlucht gaat verbazingwekkend snel. Ik slaap wat, ik eet wat en kijk 2 films en dan zijn we er al. Helemaal geen tijd gehad om mijn fancy tablet uit te proberen of de tijdschriften die ik heb meegenomen te lezen. In Dubai is het nu 0.15u lokale tijd. Een modern vliegveld met ruime hallen en veel marmer en blinkend metaal. Tas ophalen van de band en dan een taxi pakken naar het hotel. Simpel...

De taxi-chauffeur kijkt me aan alsof hij water ziet branden. Het Al Uruba-hotel kent hij niet. Op mijn printje van Booking.com staat ook geen adres, maar wel de wijk. Deir, de Old Gold Souk. Dat vindt de chauffeur ook maar niets. Allemaal Afrikanen daar zegt hij hoofdschuddend. Toch gaan we op weg en al snel rijden we rond in de betreffende wijk. Eerst rijdt hij wat rondjes waarbij we allebei aandachtig de namen van de hotels die we zien oplezen. Dat heeft geen resultaat. Dan op onmogelijke punten naast een collega gaan rijden om via de geopende ramen de hotelnaam te roepen. Geen enkele taxi-chauffeur kent het hotel. Mijn chauffeur gaat steeds ongelukkiger kijken. Het is nu de  beste tijd voor een taxi-chauffeur om bij het vliegveld lucratieve klanten op te pikken, en ik ben dat duidelijk niet. Uiteindelijk probeer ik het hotel te bellen. Na een aantal pogingen is het raak en geef ik de telefoon aan de chauffeur. Die heeft wat moeite met gelijktijdig bellen en zijn rijbaan houden. Ik probeer nog verontschuldigend te kijken naar de mensen die we afsnijden en dat luid toeterend laten weten.
Er lijkt een doorbraak. De chauffeur rijdt nu doelbewust, doch nog steeds mopperend, naar een hotel. Het Gouden Ster-hotel in een straat met duidelijk vergane glorie. Dat is niet echt het hotel wat ik geboekt heb. Hij heeft afgesproken dat ik hier opgehaald zou worden door de hoteleigenaar. Vreemd dat hij me dan niet rechtstreeks voor het hotel kan afzetten. De chauffeur weet niet hoe snel hij m'n bagage moet uitladen en daar sta ik dan. In een verlaten straat te wachten om opgehaald te worden. Ik kijk erg ongelukkig en uit m'n ongenoegen aan de taxi-chauffeur, die door een laatste restje plichtsbesef niet durft weg te rijden. Al maakt hij duidelijk dat hij erg ongelukkig is door alle gemiste omzet. Net als ik besluit om weer in de taxi te stappen en dan de taxi-chauffeur me naar een 'echt' hotel te laten brengen, komt er iemand aanlopen. Ik volg de man naar zijn hotel. We slaan direct duistere, kleine steegjes in en ik ben erg benieuwd waar dit heengaat. We worden gepasseerd door een grote terreinwgen met politie. Die kijkt ons erg wantrouwend aan. Controleert onze paspoorten en vragen wat ik aan het doen ben. De naam van het hotel zegt ze niks. Maar we mogen doorlopen en zowaar na nog wat steegjes komen we uit bij het hotel. Die past in de omgeving: vergane glorie. Wel gratis internet en een bed zo hard als beton. Maar snel gaan slapen....