5:30u in de ochtend gaat het alarm van mijn telefoon. Moeizaam sta ik op, neem een douche en pak m'n spullen bij elkaar. Om 6:30 word ik bij mijn hostel in Te Anau opgehaald door Mike. Behalve het kooiduiken met haaien organiseert Mike ook duiktrips in Milford Sound. De rit naar Milford Sound duurt vanaf Te Anau nog zo'n keine 2 uur. Knikkebollend zit ik achter in de auto terwijl we over een verlaten weg door het donkere landschap rijden. Ik vraag me maar niet af hoe Mike zich voelt, want die is vannacht uit Bluff komen rijden. Gisteren heb ik er de hele dag over gedaan om vanuit Bluff in Te Anau te komen, maar als je doorrijdt dan moet dat in een uurtje of 3 ook lukken. Opgeteld zit Mike dus 5 uur achter het stuur en gaat dan nog de duiktrip doen. Pffffff ik word al moe bij de gedachte en ik was al niet al te wakker.
Milford Sound ligt in Fiordland Nationaal Park, een reusachtig natuurgebied bestaande uit bergen, valleien, meren, rivieren, watervallen, regenwouden, bossen en fjorden. Het indrukwekkende landschap wordt goed zichtbaar als het licht begint te worden. Massieve, loodrechte bergwanden rijzen op uit helderblauwe bergmeren. Tientallen watervallen stromen als smalle, witte linten langs de bergwanden naar beneden. Het heeft gisteren flink geregend, zoals het in dit gebied heel vaak flink regent. Soms valt er wel tot 8 meter (!) regen per jaar. Het zoete, koude regenwater stroomt langs de hellingen naar beneden en ligt als een troebele, olieachtige laag op het warmere zilte zeewater in de fjorden. De troebele laag schermt het zonlicht af en zorgt ervoor dat er op zo'n 15 meter diepte onderwaterleven voorkomt dat normaal veel dieper zwemt of groeit. Dit maakt van de fjorden een unieke locatie om te duiken.
We zijn met een klein groepje van 5 duikers en Mike als duikgids en mijn duikbuddy. We varen een stuk de fjord bij Milford Sound op. Het fjordenlandschap is adembenemend met de vele bergen en watervallen. Voor de wand van een loodrechte berg gaan we voor anker en dan te water. Het zoete water is koud en we duiken zo snel mogelijk door de gelige, troebele laag naar het heldere zoute water dat een stuk comfortabeler aanvoelt. We volgen Mike op zo'n 8 meter diepte over de bodem. Onderweg zien we bomen van 'zwart' koraal, die onder water helder wit zijn. Onderweg komen we veel verschillende soorten vissen en grote kreeften tegen. Mijn lucht is 10 minuten eerder op dan de rest van de groep en ik keer weer terug naar de oppervlakte en de boot. Na een pauze van een uur varen we door naar een tweede duikstek in de fjord. Ook hier gaan we weer door de troebele laag naar het heldere zoute water. We dalen tot zo'n 16 meter en nu is er geen bodem. De fjord is hier wel honderden meters diep. We volgen de fjordwand en bewonderen het bijzondere onderwaterleven. Als ik nog 50 bar over heb in m'n tank geef ik dat aan Mike door. Hij maakt een gebaar wat lijkt op einde duik en ik ga naar de oppervlakte. Later begrijp ik van Mike dat ik door hat kunnen duiken en hij bedoelde met het gebaar dat ik op gelijke hoogte als hij moest aflevellen. Lesje voor de volgende keer.
Ik rij terug naar Te Anau met een Zwitsere duiker, Leandro. We eten een hapje in het dorp en dan ga ik me voorbereiden voor een 4-daagse wandeltocht met rugzak door dit gebied. De beroemde Milford Track, een van de mooiste wandelingen schijnt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten