Wel apart. Vandaag en vannacht ben ik de enige bewoner van het hostel. Ik heb het hele gebouw voor mezelf alleen. Voor het slapen gaan loop ik een rondje door alle lege kamers om ramen te sluiten en lichten uit te doen. Ik voel me net de beheerder. Gelukkig is er een TV met een grote voorraad prima films op DVD. Dat lijkt weer een beetje op thuis. Lekker op de bank liggen en een filmpje kijken.
De Brit en de Alaskiaan hoorde ik vanochtend vroeg al vertrekken. De twee Maleisiers liggen om kwart voor tien nog op hun bed. De vorige avond hadden ze nog wilde plannen om met mij vandaag bergen te gaan beklimmen, maar dat zit er nu niet meer in. Dus ga ik alleen op pad. Eerst wat informatie over het weer en een leuke route halen bij het informatiekantoortje een kwartiertje verderop. Het hele gebied is in de winter skigebied en overal in de bergen zijn berghutten en clubhuizen van lokale skiverenigingen. Maar omdat het nu zomer is, zijn alle deze lokaties verlaten of krijgen een onderhoudsbeurt voor de komende winter.
Ik kies een route uit die recht een nabijgelegen berg op gaat naar een ski-stationnetje. Het zonnetje schijnt driftig en al snel gutst het zweet van m'n voorhoofd terwijl ik het paadje stijl de berg op loop. Had ik nu maar 160pk voor m'n neus dan was die 3000 voet hoogteverschil in enkele minuten geslecht. Nu doe ik bijna anderhalf uur over die kilometer de lucht in. Onderweg stop ik regelmatig om van het uitzicht te genieten, maar eigenlijk ook voornamelijk om even bij te komen.
Rond het middaguur kom ik bij de hutten aan, net onder de sneeuwgrens. De toppen van de bergen zijn hier wel wit maar jammer genoeg veels te weinig om lekker vanaf te kunnen rausen met een snowboard. Wat werklui zijn bezig met het opknappen van een hut van een skivereniging. Ik vraag me af hoe ze hier komen want er loopt geen autoweg naar toe en ik heb ook geen werkende skilift gezien. Ze zullen toch niet elke ochtend met al hun materiaal, net als ik zojuist, de berg oplopen ?
Het ski-station ziet er een beetje armoedig uit. Niet te vergelijken met de moderne skifaciliteiten in Oostenrijk of Zwitserland. Een eind verderop, op een stuk rots met uitzicht over het dal, eet ik mijn lunch. Boven me zweven twee roofvogels en ik krijg even de vliegkriebels. Wat zou ik nu graag daar ook rondzweven met een deltavlieger. Ach jah, ik doe nog een halfslachtige poging om de sneeuw te bereiken maar vind dat laatste stuk toch te stijl. Met behulp van de zwaartekracht ben ik binnen een uurtje weer beneden in het dal en niet veel later zit ik buiten op een terrasje warme chocomelk te drinken.
In deze omgeving zijn er ook 'wilde' papegaaien. Grote groene beesten met een flinke snavel en scherpe klauwen. Al snel ben ik er met eentje in gevecht die het heeft voorzien op mijn appelgebak. Brutaal rotbeest. Als ik terugloop naar mijn auto zie ik er twee bovenop zitten die bezig zijn de rubbers van de ruitenwisser en de portieren te slopen. Het moet niet gekker worden.
Terug bij het hostel lekker relaxen buiten in de tuin in het zonnetje en als dat te warm wordt binnen op de bank. Ik vraag me af of er nog nieuwe gasten komen of dat ik de enige overnachter ben vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten